In de zomer kwamen elf jongeren digitaal bij elkaar om samen met burgemeester Pieter Verhoeve en wethouder Corine Dijkstra te praten over ongelijkheid. Raechel Benjamin is 19jaar en initieerde samen met Libertum en Stichting 21 maart dit Stadsgesprek.
Raechel heet iedereen welkom. “De reden dat we dit organiseren heeft alles te maken met de dood van George Floyd, Black LivesMatter en de protesten. De afgelopen weken zijn racisme, discriminatie en ongelijkheid het gesprek van de dag. Je voelt je machteloos. Wat kan ik doen?Dan is een eerste stap het er met elkaar over hebben. En daar gaan we vanavond een start mee maken.”
Alle jongeren stellen zich kort voor en vertellen waarom zede deelnemen aan het Stadsgesprek. Veel van de deelnemers vinden het belangrijk om over ongelijkheid te praten en te zoeken naar oplossingen hoe ze deze situatie in Gouda kunnen verbeteren. Zij vinden de stem van jongeren daarin belangrijk.
De burgemeester sluit aan: “Hulde voor het initiatief. Gouda is een veelkleurige stad, maar het is ook ingewikkeld om samen te leven in een samenleving die niet altijd als samen voelt. Hoe kunnen we nu beter generaties bij elkaar brengen en mensen met verschillenden achtergronden? “
Hoe hebben jullie de afgelopen gebeurtenissen met de dood van George Floyd, anti-homogeweld en de protesten ervaren?
Een van de deelnemers vertelt geraakt te zijn als biseksueel.“Kan ik zijn wie ik ben? Ik vraag mezelf regelmatig af of het veilig voor mij is om over straat te lopen.”
De vraag rijst of er genoeg aandacht voor dit onderwerp is op de middelbare school. Iedereen geeft aan dat alle onderwerpen van vanavond bespreekbaar moeten worden gemaakt in het onderwijs als dat nog niet gebeurt.Op sommige scholen is wel aandacht voor Paarse Vrijdag met een schoolactiviteit,maar dan wordt het alsnog niet besproken. “Dan zijn er wel activiteiten, zoals je nagels paars lakken, maar dan is er niet een gesprek; dat zou ik juist fijner vinden.”
Een ander zegt: “Ik vind racisme niet kunnen. Veel meer mensen zijn er nu tegen. Iemand moet eerst doodgaan, voordat we iets veranderen. Dan pas komen we in actie. We moeten er iets tegen doen.”
Hebben jullie zelf ervaring met racisme of discriminatie?
Een jongere vertelt over racisme op straat. “Als ik met mijn Molukse vrienden over straat loop, komt de handhaving vaker langs. Als ik alleen loop als blond meisje is er nooit een probleem. Een ander zegt: “Ik heb vanaf heel jong ervaren dat een donkere omgeving slecht is en een witte omgeving goed is. Dat begint al op school. Ik had nooit het idee dat ik wat kon bereiken.”
Een studente haakt daarop aan: “Ik heb van jongs af aan opmerkingen gekregen over mijn afkomst. Ik krijg er hartkloppingen van. Vroeger gebeurde het vaak op straat. Op school werd er niks mee gedaan en ging het hiernooit over. Nu op de hogeschool is het wel bespreekbaar, maar ik vind hetmoeilijk. Ik heb het gevoel dat ik nu wel word gehoord.” En:” Mijn moeder draagt een hoofddoek, ik merk dat ik anders word benaderd als ik samen met haar ben.” Iemand vertelt over arbeidsmarktdiscriminatie: “Ik heb gesolliciteerd bij een kledingwinkel en moest een foto meesturen. Ik kreeg te horen dat mijn werkervaring en opleiding niet relevant zijn. Ik vroeg een vriendin van mij om met precies dezelfde werkervaring en opleiding te solliciteren. Zij werd binnen twee dagen uitgenodigd en aangenomen.” Ook noemen deelnemers dat er vaak sprake is van subtiele discriminatie, zoals bij de pride of op school uitgescholden worden. “Mensenmerken niet wat de impact van de opmerkingen is. Iets kleins kan al een racistische opmerking zijn. Ik werd niet begrepen, het was maar een grapje,maar het komt steeds harder binnen.
De rol van school
Op school is er, volgens de deelnemers, weinig of geen aandacht voor. Ook seksuele diversiteit komt niet echt aan de orde in de les.“Er zou meer uitgelegd kunnen worden. Er wordt nooit gepraat over seksuele diversiteit. Als we dat zouden doen, wordt het duidelijker voor docenten en tieners en kunnen zij zich erin herkennen. Veel scholen willen het wel bespreekbaar maken, ook in de mentorklas.” Een andere deelnemer zegt: “Het zit in ons systeem. Racisme is aangeleerd. Je kan het ook afleren. “
Concluderend
Generalisaties zijn niet oké. Kennis over vooroordelen isbelangrijk. Maar er is ook bewustwording nodig en het delen van ervaringen. Watdoet het met mij als persoon? Een veilig pedagogisch klimaat op scholen isdaarbij noodzakelijk. Ook Libertum wil daar graag een rol in spelen. Tegelijkertijd is arbeidsdiscriminatie een probleem. In Gouda wil de gemeente juist niet dat mensen zonder achternaam of foto moeten solliciteren. De gemeente wil het niet onder het kleed stoppen. Ouders bepalen je visie op de wereld. De vraag is hoe je de niet welwillende ouders bereikt? Er wordt de suggestie geopperd om een Stadsgesprek te organiseren over gelijkheid en dan ook racisme onder de aandacht te brengen. “Het gaat erom dat je elkaar moet begrijpen. Kinderen kunnende ouders ook iets leren.”
Raechel en de burgemeester sluiten het gesprek af. Het was een mooi gesprek. Na de zomervakantie komt er vervolg met een live Stadsgesprek met als doel om Gouda een voorbeeldstad te laten zijn.
